En toen werd het plotseling mooi en warm weer….
Yes! Eindelijk! Heerlijk! Ik ga lekker de tuin in. Wat geniet ik van die zon op mijn huid! Vest uit… blote benen in de zon :-), heerlijk!
En opeens kijk ik weer anders naar mijn lichaam… en dan bekruipt mij dat overbekende, ongemakkelijke gevoel… Ik ken het gevoel zo goed van vroeger en nog steeds overvalt het me. Een licht gevoel van paniek…”ik ben er nog niet klaar voor!”
Vroeger zou ik onmiddellijk gaan lijnen. het snoep dat nog in huis was gauw in de prullenbak gegooid hebben zodat ik daar niet meer de fout mee in kon gaan. En ik zou in mijn agenda kijken wanneer ik extra zou kunnen sporten. En ik zou een menu gaan samenstellen van bijna alleen maar groente. Of een detoxkuur plannen. Want hoewel ik wel wist dat je zo’n kuur primair voor het reinigen is, toch hoopte ik vooral dat de kilo’s er dan zouden afvliegen.
Een stressreactie dus, op zoiets heerlijks als het voorjaarszonnetje!
Nu kwam die stressreactie nog heel even. Blijkbaar zit het toch diep in mijn systeem. Gelukkig was mijn focus nu anders… ik bedacht namelijk dat mijn teennagels hoognodig gelakt moesten worden… Maar in essentie is het wèl dezelfde reactie….
Het heeft te maken met ANDEREN
“Dan zien ze dat mijn nagels niet mooi zijn” is eigenlijk precies hetzelfde als:
“Dan zien ze mijn vetrolletjes”
“Dan zien ze mijn dikke benen”
“Dan zien ze mijn bovenarmen”
Herken je dit?
Dat “ze” je een ongemakkelijk gevoel geven? Dat “ze” er van alles van vinden? En dat je je schaamt voor die denkbeeldige buitenwereld in je hoofd?
Ik herken het zeker (nog).Laatst werd ik er nog op indringende wijze mee geconfronteerd. Ik wil deze persoonlijke ervaring met jou delen, omdat ik bijna zeker weet dat jij van mijn ervaring kunt meeprofiteren.
Mijn confronterende ervaring
Ik liep met een probleem waar ik maar geen oplossing voor wist. Hoe ik mezelf ook ondervroeg of er met anderen over praatte…ik bleef in twijfel. Dus besloot ik een paardencoaching te doen. Bij een paardencoaching spiegelt het paard je onbewuste en ik keek ernaar uit om in die spiegel het antwoord te kunnen ontdekken. Bij zo’n coaching ga je met het paard in een omheinde ruimte, waardoor je bij zijn kudde hoort. Vanuit zijn intuïtie gaat het paard jou dan scannen en laat jou heel zuiver zien waar de pijn zit.
En daar gebeurde het volgende.
Toen de coach mij vroeg om contact te maken met het paard, kwam het paard wel dicht bij mij staan, maar bleef naar buiten kijken… “Herken je dit?” vroeg ze “dat je naar de buitenwereld kijkt?”….Dat kwam binnen.
Opeens realiseerde ik me dat ik wel dácht dat het om mijzelf ging, maar dat ik mij, in mijn achterhoofd toch nog vergeleek met anderen. Dat mijn oude programmaatje “Ben ik wel goed genoeg?” hierin nog steeds een rol speelde… confronterend, maar ik voelde dat het zó waar was.
Zo waar voor mijzelf, maar ook voor bijna al mijn cliënten en de meeste vrouwen zoals jij, die worstelen met hun gewicht en het zichzelf zo moeilijk maken door naar de buitenwereld te kijken. Door zich te vergelijken met anderen.
Toen ik het inzicht had dat ik mijzelf toch (onbewust) met anderen vergeleek, durfde en kon ik weer met mijn aandacht naar binnen gaan en heel zuiver voelen: wat wil ÍK? Wat is goed voor MIJ? Toen wist het antwoord wél:-)!
Maar wat vooral zo fijn was: ik heb nu één beeld en daaraan gekoppeld één vraag. Die geef ik jou mee als gouden tip.
Mijn gouden tip:
Als je merkt dat er stressvolle gedachtes door je hoofd gaan, stel jezelf dan deze vraag:
Deze vraag kan je enorm helpen om de aandacht weer bij jezelf te brengen. Bij wat je EIGENLIJK wilt, bij wat voor JOU belangrijk is, waar JIJ blij van wordt.
Zodat je onbevangen en volledig ontspannen kunt genieten van de lentezon. Je hoeft niet meer acuut te gaan lijnen, omdat je je niet meer bezig houdt met wat ZE zullen denken als jij straks je zomerjurk weer aan hebt.
Je kunt van moment tot moment jóuw eigen keuzes maken. Niet alleen jouw eetkeuzes, maar alle keuzes op elk terrein van je leven. Stel je voor hoeveel vrijheid dat geeft!
BLOGVRAAG:
Als jij denkt aan je favoriete zomerkleding…. kijk jij dan naar buiten of naar binnen?
Bam! die komt binnen. Ik kijk met alles naar buiten op dit moment. Pfffff! En die zomer die er aankomt….. ik zal maar niet schrijven wat ik vanmorgen allemaal tegen mijn spiegelbeeld heb gezegd 🙁
Bedankt voor je eerlijke reactie, Heidy. Ja, hoe zou het zijn als we eens voor onszelf gingen leven in plaats van voor de buitenwereld… Ik hoop dat de tip je helpt milder naar jezelf te kijken!
Zal nog wel even duren voor ik dat kan. Op het moment dat ik een badpak durf te kopen, ben ik er wel zo’n beetje. Duurt al jaren en zal nog wel wat jaren duren.
Hoi Geerke, kijk je dan naar buiten of naar binnen? Als je naar binnen kijkt… Als je de buitenwereld niet jouw keuzes laat bepalen, maar als je bij jezelf te rade gaat: waarom is het voor jou belangrijk om een badpak te kopen? Wat levert dat jou op?
Hoi Ina, van de week wat nieuwe kleding gekocht omdat ik over 2 weken 8 dagen naar Egypte ga met zus, nichtje en haar dochter. En daar is het warm dus veel badkleding aan. En zo lang mogelijk het shoppen uitgesteld omdat de beoogde kilos er toch niet af waren. Sta ik daar in het pashokje en zie mezelf in de spiegel en baal dan van mijn eigen lijf en denk dan “waarom zie ik er nog zo uit!”.
Maar ik denk dan niet wat zullen ze er van denken. Hoe kan ik hier dan mee omgaan ?want ik kijk dan niet naar buiten.
Hoi Jolanda, Wat goed dat je merkt dat je niet naar buiten kijkt! De vraag “Waarom zie ik er nog zo uit” is een logische, maar eigenlijk weet je het antwoord wel… blijkbaar zit er nog teveel stress in je systeem, waardoor je lichaam nog niet kan afvallen. En als je voeding en eetgedrag okee zijn, dan zal dat wel mentaal-emotioneel zijn. Maar deze vraag helpt je niet vooruit, daar heb je in het pashokje niet zoveel aan. Als je aandacht niet naar buiten maar naar binnen gericht is, kun je aan jezelf vragen WAAROM je een badpak wilt en wat dat je zal opleveren. Jouw waarom dus, jouw motivatie, wat voor jou belangrijk is. En dat kun je al visualiseren…hoe heerlijk het zal zijn om te zwemmen, snorkelen…en hoeveel plezier je dan van dat badpak zal hebben :-).
Wat wil ik? Wel, meer keuzemogelijkheden als ik ga winkelen. Slanker zijn, zodat ik niet weer, heel teleurgesteld moet zeggen: “Nee, ook dat is te klein en staat mij helemaal niet mooi.” Al jaren denk ik: “Nu misschien nog niet, maar volgend jaar zal ik vast met plezier gaan shoppen, want tegen dan zal ik toch wel afgeslankt zijn en wat een keuze zal ik dan wel niet hebben!” En ook deze lente is het weer balen, want ik ben er nog steeds niet. 🙁
Hoi Annelies, Ja dat is jammer dat je niet de kleding aan kunt die je graag aan zou willen kunnen. Wat ook jammer is, is dat die “baal-modus” nou precies weer die stress geeft die je niet helpt! Om uit die vicieuze cirkel te komen en van binnen weer rust te vinden, zou je wellicht iets kunnen hebben aan de vraag die mij zo hielp toen ik in een vicieuze cirkel zat en waar het paard mij in een paar seconden doorheen hielp: “Kijk je nu naar buiten of naar binnen?”