Herken je dit?
Net als zoveel anderen ben je dit jaar misschien weer begonnen met gezonde voornemens. Je dacht ècht dat het je dit jaar wel zou lukken… Maar je eetdrang lijkt sterker dan jij. Het lijkt wel een verslaving. Iets in jou neemt gewoon de regie over. Je behoefte aan ongezonde dingen is té groot. Je hebt worteltjes en kerstomaatjes in huis gehaald voor de lekkere trek ’s avonds, maar helaas…
Hoe komt het dat een worteltje niet helpt?
Ongezonde dingen, dáár ga je steeds naar op zoek, niet naar komkommer. Je probeert een worteltje of bleekselderij, maar niets helpt. Wat je ook probeert, het geeft niet die bevrediging. Het móet zoet-vet-zout zijn. En dat is te verklaren. Het is wetenschappelijk onderzocht dat de combinatie zoet-vet zout (in welke samenstelling dan ook) ernstig verslavend is. Kijk maar eens naar de product waar je maar niet mee kunt stoppen: chocola, koek, ijs, drop, chips….het zijn allemaal varianten op deze ingrediënten.
Je bent geen zwakkeling!
Misschien voel je je een loser… Maar je kunt er niks aan doen, je bent namelijk overgeleverd aan het beloningscentrum in het primitieve brein. Dat reageert nog precies als in de oertijd. Op het moment dat dit brein één of andere vorm van honger signaleert, zet het je aan om voedsel te zoeken om te overleven. Heb je dat gevonden, dan ervaar je meteen bevrediging. Dat is je beloning. Je hersenen maken dopamine aan en dat geeft een heel fijn gevoel. Dus dat wil je wel vaker ervaren! Maar als dit maar vaak genoeg gebeurt, zal je lichaam wennen aan de dopamine en kan er sprake zijn van verslaving.
Maar er is meer dan dat. Vrijwel iedereen herkent wel het verslavende effect van dit soort snoep of snacks, maar lang niet iedereen raakt de controle kwijt en is eraan overgeleverd. Zoals ook lang niet iedereen die weleens alcohol drinkt meteen een alcoholist wordt. De trigger om er meer van te gebruiken dan goed voor je is, heeft vaak te maken met stress of emoties waar je geen raad mee weet. Herken je dat ook?
Een gewoonte veranderen is op zich al moeilijk genoeg, maar met een gezonde dosis wilskracht red je dat meestal wel. Maar er komt veel meer bij kijken. Je bent dus heus geen zwakkeling, het is gewoon heel logisch dat je voor de bijl gaat!
Waarom red je het niet met wilskracht?
Wilskracht komt voort uit gedachtes in je hoofd. Je moet sterk zijn, je moet vechten, je moet bewijzen dat je het kunt en geen zwakkeling bent. Je mag dit niet eten en je moet dat doen…. En als je merkt dat het je lukt om jezelf in de greep te houden, dan kun je best even trots op jezelf zijn. Dat geeft wel een boost… maar de verleiding blijft ook op de loer liggen. De hunkering, het verlangen naar dat fijne gevoel is niet weg, maar je overschreeuwt het met je wilskracht. Je bent eigenlijk een beetje aan het gas geven en remmen tegelijk, je komt wel vooruit, maar hoe lang dat goed gaat….
Wat is nog sterker dan wilskracht?
Wat ik nu ga zeggen klinkt je misschien heel vreemd in de oren: Verlangen! En tegelijk is het ook heel logisch. Hoe vaak heb je al ervaren dat het verlangen naar een koekje veel sterker was dan jouw wilskracht? Dat het stemmetje in je hoofd toch weer won? Dus ja…verlangen is een hele sterke kracht! Die kun je dus beter voór je dan tégen je laten werken.
Hoe kun je die sterke kracht inzetten?
Wordt vriendjes met je eetdrang. Jouw eetdrang heeft belangrijke boodschappen voor jou. Het is een deel van jou, dus het moet wel een positieve bedoeling hebben. Alleen de manier waarop het te werk gaat, daar word je niet blij van. Maar het is wel de snelste en makkelijkste manier. Dus het is niet zo gek jouw eetdrang daarvoor kiest.
Ga samenwerken. Ga met je eetdrang in gesprek: “Waarom wil je nu dat koekje? Waar verlang je echt naar? Het koekje is niet je doel. Het is een middel om een ander verlangen snel en makkelijk te bevredigen. Wat wil je écht?”
Zoek oplossingen. Verlang je naar gezelschap? Verlang je naar een arm om je heen of iemand aan wie je je verhaal kwijt kunt? Verlang je naar meer afwisseling in je werk? Of naar meer waardering? Nu je je bewust bent van het verlangen van je eetdrang, kun je stappen zetten om het blijvend te bevredigen. Soms kun je meteen oplossingen bedenken en soms zijn er meerdere stappen nodig.
Door te luisteren naar jouw échte verlangen en het vóór je te laten werken heb je geen verslavend voedsel meer nodig en krijg je beetje bij beetje de ultieme beloning van een fijner en bevredigender leven..
Hoe mooi is dát!
Als dit je aanspreekt, maar je hebt geen idee waar je moet beginnen of hoe je het aan moet pakken, neem dan vrijblijvend contact met mij op. Ik help je graag op weg!
BLOGVRAAG
Welk eten kun jij niet weerstaan? En hoe ga je daar mee om?
Ik kan me vaak niet beheersen bij zoute chips. Het liefst met een dipsausje erbij. Het schuldgevoel achteraf is vreselijk!
Dank je voor je reactie, Sandra. Ja, heel herkenbaar, die onmacht om het in de hand te houden en dan dat schuldgevoel. Hopelijk helpt het je als je de tips uit het blog volgt of misschien win je wel de cursus ontspannen eten! Dat zal je zeker verder kunnen helpen!
Door bepaalde dingen toch maar niet meer in huis te halen, maak is het voor mij toch wel iets makkelijker om erover na te denken. Op deze manier dwing ik mezelf eigenlijk meer om erover na te denken. Wat zit erachter…? Net gegeten, dus (maag)honger kan niet zijn, maar wat dan wél? Soms ga ik wel op zoek naar iets anders om te snaaien, maar dat vind ik dan toch minder lekker, en dan vraag ik me wel af of ik dat echt wil… (terwijl makkelijk weg te happen snoepjes zonder enkele gedachte al in mijn mond zouden gestoken zijn).
Ja, bijzonder hè Linda, dat die (verslavende) snoepjes verdwenen zijn voordat je er erg in hebt! Goed van je dat je jezelf dwingt om erover na te denken door het niet in huis te hebben. Erover nadenken terwijl je even een rondje gaat lopen kan ook heel goed helpen. Doordat je letterkijk afstand neemt ontdek je soms makkelijker waar het aan ligt én het helpt vaak om in een andere modus te komen, waardoor de drang vanzelf afneemt.
Weer een mooi helder verhaal en de ene keer is het chocolade, een andere keer drop of weer wat anders. Die combinatie van zoet, zout en vet vind ik ineens een eye- opener en ga daar eens goed op letten. Toch maar gaan ontspannen en een boek pakken om tot rust te komen ipv iets uit de supermarkt, om m’n onrust weg te eten.
Dank je Loes, fijn dat je er weer een inzicht door gekregen hebt! En ja! Als je merkt dat het onrust is, dan is rust pakken een stuk bevredigender op de langere termijn dan meteen iets in je mond stoppen. Mooi om te lezen hoe bewust je bezig bent.
Chocolade en zoetigheid mijn grootste zwakte. Meestal slaat de drang om te eten s avonds toe en inderdaad dan voel ik me zwak of slap want ik wil het zo graag weerstaan… Het artikel was dan ook fijn om te lezen. Ik zal eens ‘in gesprek gaan met mijn drang om te eten’. Wie weet kan ik het dan beter weerstaan.
Bedankt voor je reactie, Christel! Het zal je zeker kunnen helpen om op zoek te gaan van de reden van je eetdrang. Als je daar meer inzicht in krijgt, hoef je de drang niet meer echt te weerstaan, want dan kun je andere manieren vinden op het op te lossen. Ik hoop dat je waardevolle inzichten krijgt!
Van koek tot snoep, chips en chocolade…. of alles achter elkaar…. een verlangen naar ontspanning en genieten…. een vlucht uit de realiteit…. maar hoe ik het anders moet doen?
Bedankt voor je reactie, Marianne. Als je bewust bent waar je voor vlucht, zal je daar op de één of andere manier een andere oplossing voor moeten vinden. En als je het niet kunt oplossen, kan je misschien proberen er op een andere manier over te denken zodat je je beter voelt. Als je dat niet op eigen houtje lukt, kan ik je daarbij helpen als je wilt.